Hamilelik sırasında bir dizi laboratuvar testi yapılır. Bu testler, hamileliğin başlangıcından doğuma kadar hamileliğin seyri ve annenin durumu hakkında faydalı bilgiler sağlar. Yapılması gereken testlerden bazıları hamileliğin belirli aşamalarında yapılır. Diğerleri ise hamilelik sırasında ortaya çıkan veya ortaya çıkabilecek sorunlar için gerektiğinde yapılır. Sonuç olarak hamile kadın ve eşinin yaşına, yaşam tarzına, kişisel ve aile öyküsüne göre bu testler istenir.
Hamilelikte öncelikle hangi test yapılmalıdır?
İlk test hamilelik için yapılır. Döllenme genellikle adet döngüsünün ortasında gerçekleşir. Gebelik testleri döllenmeden yaklaşık 2 hafta sonra tamamlanır ve bir kadının adet döngüsü gecikir. Bu testler ayrıca kanda, şüpheli durumlarda idrarda yapılabilir.
Hamilelik sırasında yapılması gereken rutin testler nelerdir?
Bu testler farklı olmakla birlikte;
- Kan grubunun belirlenmesi. Kadın Rh- veya + – Anne Rh + babadan olmalı, Rh + çocukları varsa doğumdan sonra özel bir enjeksiyon yapılmalı ve Rh – maternal gebeliklerde kan uyuşmazlığı için takip yapılmalıdır.
- Anemiyi tespit etmek için hemoglobin (kan testi)
- İdrarda şeker ve / veya protein (gebeliğin neden olduğu diyabet veya hipertansiyon-preeklampsi tanısı için).
- Anne ve çocuğu etkileyebilecek hepatit B, sifiliz ve HIV gibi enfeksiyonları inceleyin.
- Kızamıkçık bağışıklığının incelenmesi. Bu testler ilk muayenede yapılabilir.
Hamilelik sırasında bahsedilenlerin dışında hangi özel testler var?
Hamileliğin 11-20. Haftaları arasında özel kan testleri de önerilir. Annenin kanındaki çeşitli kimyasalların seviyeleri, bebekte belirli özel durumların (Down sendromu, spina bifida gibi) belirlenmesine yardımcı olabilir. Tarama yöntemi olarak anne kanındaki farklı hormon ve proteinleri ölçen ve bunları birleştiren çeşitli testler kullanılır. Tarama testlerinin sonuçları, hastalığın kesin bir belirtisini sağlamasa da, soruna ilişkin bir fikir vermektedir. Tarama testlerinde hCG (insan koryonik gonadotropin) ve AFP (alfa-fetoprotein) kullanılıyorsa buna ikili test, estriol eklenirse üçlü test, inhibin A eklenirse dörtlü test denir. 16-19 hafta arasında anneden kan alınarak -14, üçlü veya dörtlü test yapılır.
Hamilelikte kan tahlili dışında başka tahliller var mı?
Kan testlerinin yanı sıra hamilelikte teşhis için kullanılan diğer yöntemler:
Ultrason ekografisi
Yaka bölgesinin kalınlığının ölçülmesi
Amniyosentez, kordosentez
Bu bir koryon villus örneklemesidir.
Bu yöntemleri açıklayalım;
Ultrason ekografisi:
Ultrason, hamileliğin erken teşhisi ile başlayarak, büyüklüğü, canlı olsun ya da olmasın, gebelik boyunca teşhise yardımcı olur. Çoğu kadın, özellikle 18 ila 23 hafta arasında ayrıntılı bir ultrason taraması yaptırır. Bu haftalar, hamilelik sırasında birçok organ ve sistem hakkında fikir edinmek için en uygun haftalardır. Bu muayene ile çocuğun bulunduğu su miktarı, çocuğun başı, omurgası, kalbi, kolları ve bacakları, karnı, mesane ve böbrekleri, anne arasında besin alışverişini sağlayan plasentanın durumu ve konumu ve çocuk belirlenir. bebekteki yapısal anormalliklerin çoğu incelenir ve belirlenir. Bununla birlikte, Down sendromu gibi kromozomal anormallikler ultrason tarafından tanınmayabilir.
Yaka kalınlığı ölçümü:
Bu, 11-14 hafta için önerilen bir Down sendromu tarama testidir. Bebeklerin boyun kalınlığı ultrason taraması kullanılarak ölçülür. Down sendromlu bebeklerde artmış oksipital kemik kalınlığı vardır. Bu kalınlık çok fazlaysa hastaya amniyosentez önerilebilir. Oksipital kemiğin kalınlığının ölçümü, bir çift test ile birlikte teşhis için kullanılır.
Amniyosentez ve kordosentez:
Bu 2 yöntem, bebeğin ultrason ile muayene edilerek göbek kordonundan sudan veya kandan az miktarda sıvı çekilerek gerçekleştirilir. Amniyosentez 15-19 hafta arasında uygulanır. Bir bebeğin genetik testi, bir sıvıda cilt hücrelerinden bebek hücreleri üreterek yapılır. Sonuç 1 ay içinde çıkar, işlemde düşük yapma riski% 0,5-1’dir. Bu yöntem tehlikeli tarama testi sonuçları olan gebeler, yaşlı anneler veya bebeklerinde genetik bozukluk riski bulunanlar için önerilir. Kordosentez 18-22 yaşında. Birkaç hafta uygulanabilir. Düşük yapma riski, amniyosentezden daha yüksektir.